People change. Feelings Change.

De jongen hield van zijn familie, dat was zeker, het was misschien wel één van de belangrijkste dingen in zijn leven maar toch ging hij er niet heen voor hulp. Natuurlijk had hij het wel eens over Adam gehad maar dat was heel lang geleden, dat was zelfs de laatste keer dat hij er iets over had laten vallen, hij probeerde dan ook zo weinig mogelijk te laten merken dat hij er altijd was maar dat mislukte nu eenmaal altijd. Iedereen keer zei hij wel iets of probeerde hij zijn aandacht te trekken. Sommige zouden er misschien blij mee zijn, met een onzichtbaar vriendje die niemand kon zien maar Trish was het zeker niet. Hij haatte het, niet meer en niet minder. Hij had vaak van die dagen dat hij er werkelijk gek van werd. Zeker aangezien niemand hem wou geloven wanneer dat hij zei dat er iemand was. Iedereen keek hem dan alleen maar vreemd aan en de meeste zeiden dan ook nog eens dat hij gek was. Maar kom op, in heel zijn familie zaten wel een paar steken los. het was een feit dat zijn familie vreemd was, zeker met al zijn gewoontes waar hij zich vaag bewust van was. Hij heeft vaak van die momenten gehad dat hij zich er wel in wou verdiepen, maar op die momenten werd hij er altijd aan herinnerd dat Adam bij hem was. Hij wou zich gewoon niet in al die familiezaken moeien omdat hij gewoon niet nog meer problemen wou hebben. Niet nog meer dingen waar hij zich druk om moest gaan maken. "Leuk bedacht klein broertje, maar volgens mij heb jij je huiswerk allang af." Hij had moeten weten dat het niet zou werken. Hij was al een vreselijke leugenaar en om dan nog eens tegen zijn eigen broer te gaan liegen, dat ging gewoon niet. Je kan niet tegen iemand liegen die je vast veel te goed kent. "Maar het is echt, ik heb nog uhm...iets te doen voor uhm...toverdranken." Dat was gewoon het eerste wat in hem op kwam en dat zei hij dan ook meteen. het had vast al helemaal geen nut meer maar hij kon nu beter zijn leugen maar gewoon blijven aanhouden, al had het vast geen enkel effect meer.

Een korte tijd was het stil, maar uiteindelijk zei Jasper weer wat. "Maar als je nog zoveel huiswerk heb, waarom ga je dan niets doen. dan kan je beter mijn voorbeeld volgen en mee gaan naar de bibliotheek." Hij kon er eigenlijk niet onderuit. Oké, zijn broer geloofde hem misschien niet maar misschien kon hij er toch nog voor zorgen dat hij hem wel ging geloven, al leek dat bijna onmogelijk. Misschien kwam het wel gewoon omdat ze broers waren en Jasper hem nu eenmaal veel te goed kende. "I-is goed denk ik." Naast hem hoorde hij Adam echter luid en diep zuchten. "Saahaai~" Natuurlijk dat hij het saai vond, alles was namelijk saai als er niemand anders in betrokken was. "Tenzij je het leuker vind om wc's te laten overstromen op de vierde verdieping. Misschien glijden er nog een paar modderbloedjes uit." Op het gezicht van zijn broer was een grijns verschenen, net zoals bij hem. Zoals vele leerlingen uit Slytherin moest hij helemaal niets van die modderbloedjes hebben. Hij snapte niet eens wat ze hier op school deden. Het was hier toch zeker een school voor tovenaars en geen crèche voor wanna be tovenaars zoals die modderbloedjes? Als het aan hem had gelegen waren ze nu allemaal al lang van school gegooid, maar jammer genoeg had hij daar niets over te zeggen. De grijns die Trish op zijn gezicht had verscheen echter al weer heel snel. "Die kerel weet tenminste wat leuk is, misschien moet je hem maar eens als voorbeeld nemen. Ik bedoel, wie weet breekt er wel iemand zijn nek als die uitglijd? dat zou geweldig zijn. Al de problemen die de school dan krijgt omdat er iemand dood is!" Een zachte zucht kwam uit de mond van de jongen terwijl hij zijn best deed om deze keer al zijn aandacht naar zijn broer te laten gaan, maar dat ging niet als er rechts van je heel de tijd iemand met zijn armen zat te zwaaien om je aandacht te krijgen. "Dus wat zeg je er van. de vierde verdieping of de bibliotheek." Vanuit zijn ooghoeken zag hij hoe dat Adam meteen recht stond en voor Jasper ging staan. Trish wist al wat er zou komen. Dit was weer één van die momenten dat Adam ging blijven door klagen tot dat hij toe gaf. natuurlijk zou hij het veel leuker vinden moest hij gaan voor de wc's dan als hij zou kiezen voor de bibliotheek, hij zou alleen maar kwaad worden als hij het tweede zou kiezen. "Kom op Trish! Zo lang moet je er toch niet over doen? Zeg het gewoon, roep het eventueel uit. Ik ga voor de vierde verdieping." Adam hield zijn hoofd wat schuin terwijl zijn typische grijns erop te zien was. het was haast ziekelijk om te zien hoe hij als maar grijnsde als er weer iets zou gebeuren. Het leek haast alsof hij er ene kick van kreeg. "Kom op, hier kan je serieus toch niet zo lang over nadenken? Zeg verdomme gewoon ja kleintje!" Trish kromp even in elkaar toen dat Adam zijn stem had verhoogt. Het had gewoon een zeker klank waar je schrik van kreeg. Het had iets dreigends en het stond hem totaal niet aan. "Oké, oké, ik ga wel voor de wc's op de vierde verdieping." het klonk haast alsof dat Jasper al heel de tijd door erover aan het zagen was en dat hij het beu was. Dat hij er daarom maar snel gewoon mee in stemde. Hij wou er ook nog achter plaatsen dat de persoon zijn mond nu echt eens dicht moest gaan houden maar hij deed het maar niet. Zijn broer zou hem alleen maar vreemd aankijken als hij dat nu al niet deed. Hij hoorde hoe dat Adam luid yes riep omdat ze eindelijk iets leuks gingen doen.

OOC; ***