Eye color: Bruin Hair color: Donkerbruin Physique: Trish heeft haar dat aanleg heeft om langer te worden moest hij het niet knippen, dat is waarom je hem soms wel met langer haar zal zien rondlopen omdat hij niet altijd zin heeft om het bij te knippen. Over het algemeen is hij geen heel grote jongen, dat heeft als gevolg dat hij vaak naar boven moet kijken wanneer hij met iemand aan het spreken is. Je zal hem ook vaak kunnen zien met wallen onder zijn ogen door dat hij vaak veel te weinig slaapt.
Character Je kan wel zeggen dat Trish weinig tot geen geduld heeft. Hij is zeer prikkelbaar en word dan ook snel kwaad, meestal zal je hem dan ook in zijn eentje tegen komen omdat hij gewoon niet graag onder de mensen komt, dit komt om het feit dat hij leid aan een Psychische stoornis. Op elk moment van de dag is er iemand bij hem. Iemand die tegen hem praat en die soms zegt wat dat hij moet doen of hoe hij moet handelen. Soms durft hij zelfs een gesprek met de persoon aan te gaan maar dat is dan meer geroep en geruzie in plaats van een rustig gesprek. Echter kijken mensen altijd raar op omdat hij voor hen praat tegen niets. Trish is de enige die de persoon kan zien omdat er eigenlijk echt niemand is. Zijn gedachten laten gewoon de persoon zien door de hoeveelheid schuldgevoelens die hij heeft. Op het feit dat hij niet helemaal in orde is en hij vaak last heeft van woede aanvallen blijft hij toch een echte Slytherin. Eén die er trots op is dat hij in die afdeling zit en iemand die het zeker niet heeft voor de onderkruipels uit de andere afdelingen. Vele moeten Mudbloods niet, en hij ook niet, maar bij hem gaat het zelfs zo ver dat hij ook geen Half Bloods kan hebben.
History Trish is zich vaag bewust van heel de geschiedenis van zijn familie en wat al hun gewoontes zijn. Hij heeft er wel van gehoord, van al dat gedoe met die toverdranken en de organen van mensen. Hoe dat zijn familie al vele jaren hun toverdranken maken van de ingewanden van de mensen maar hij heeft het zelf veel te druk met zijn eigen. Hij heeft gewoon geen zin om zich daar ook druk in te maken en zich erin te verdiepen. Zelf vind hij het zelfs verschrikkelijk om ook maar aan moorden te denken, en dat allemaal door gewoon één simpel ongeluk. Een ongeluk waar hij zichzelf bijna niets meer van herinneren alleen dat het zijn schuld was dat er iemand was gestorven. Dat er door hem een persoon was omgekomen. De persoon noemde Adam en tot de dag van vandaag denkt hij nog steeds dat het zijn schuld was. Na het ongeluk was de jongen dan ook nooit meer zichzelf geweest. Hij begon dingen te zien die er niet waren, kreeg nachtmerries en het leek haast alsof hij die dag iedere keer opnieuw herleefde. Dat was ook het moment wanneer zijn ouders besloten om er iets aan te doen. Ze zouden die gebeurtenis uit zijn geheugen halen en dat was ook gelukt. Voor een lange tijd wist hij er niets meer van. Tot het derde jaar ging hij gewoon naar school tot ze in één van de lessen een herdenking deden voor Adam, het was namelijk een zeer bekende zwerkbal speler geweest en die dag was tevens ook zijn sterf dag. Meteen werd Trish zich er terug aan herinnerd dat het zijn schuld was geweest. Die dag was ook de dag geweest dat hij voor het eerst in zijn leven Adam terug zag. Hij zat gewoon naast hem op een andere stoel maar niemand leek hem te zien, alleen Trish. andere mensen begonnen hem dan ook meteen als raar en vreemd te beschouwen. Tot nu toe is de man altijd al bij hem geweest en heeft hij Trish niet meer verlaten. Het kan zijn dat zijn broers (en zussen) ervan afweten maar hij zou er nooit over praten omdat iedere keer als hij er met iemand over praten, die persoon hem gewoon vlakaf uitlachte en hem niet serieus nam. dat is iets wat hem vooral heen onzeker heeft weten te maken.
“Destiny is not a matter of chance. It is a matter of choice.”
