I'm getting worse and worse

De jongen had zijn handen gewoon in de zakken van zijn zwarte broek gestoken. Net zoals het gewaad was het zwart. Hij moest toegeven dat hij die kleren soms echt beu werd. Iedere dag weer dat uniform dragen en enkel als de lessen gedaan waren mocht je iets aan doen naar eigen keus. Ach het was nu niet dat de jongen nooit geen regels overtrad want dat deed hij wal vaker. Een keer nablijven was voor hem dan ook helemaal niets nieuw. Hij was nu niet het type persoon dat luisterde naar andere en gewoon braaf de regels naleefde. Hij deed gewoon waar dat hij zelf zin in had zelfs al waren andere mensen het er niet mee eens. Hij had vooral een zeker haat weten te creëren in zijn eigen afdeling. Het was niet bewust gebeurd maar kon hij er wat aan doen dat bijna iedereen in Slythrin zo arrogant was? als ze je maar één keer met iemand van Gryffindor een gesprek zagen hebben was het vaak meteen al ruzie. Of ze begonnen je uit te schelden of ze bekeken je dan vies. Het proberen uit te leggen had dan ook helemaal geen nut wat daar luisterde toch niemand naar. Eerlijk gezegd maakte de jongen zich er niet druk om. Als zij hem zo wouden afkatten zonder naar zijn uitleg te luisteren dan was het maar zo, het maakte hem totaal niets uit. Zijn ego en zijn speelde karakter zouden er niet op minderen.

De jongen liep gewoon rustig door de gangen op weg naar de Great Hall. Zijn hand bracht hij even door zijn lange blonde haren om ze uit zijn gezicht te verwijderen. Zijn gewaad had hij gewoon in zijn kamer laten liggen en zijn das had hij maar wat losjes aan. De bovenste paar knopen zijn zijn hemd moesten normaal dicht zijn maar die had hij ook gewoon losgeknoopt. Schrik om oogcontact te maken had de jongen ook zeker niet. Om de zoveel tijd als hij iemand in de gangen tegen kwam keek hij ze wel eens aan. Sommige bekeken hem vies maar dat waren vooral de eerste jaartjes, degene die de jongen totaal niet kende en die dachten dat hij gewoon een vuile Slytherin was. Jammer voor hun was het misschien ook wel waar, hij had veel eigenschappen die overeen kwamen met die van de rest maar toch beschouwde hij zich net een tikkeltje anders dan de rest. Ergens moest hij toegeven dat hij zich beter voelde dan de rest, gewoon om het simpele feit omdat hij zich niet zo snel druk maakt. Omdat hij niet voor het minste kwaad word en altijd zijn geduld weet te behouden. net iets voor de Great Hall bleef hij staan. Met zijn handen probeerde hij zijn haar wat beter te leggen door het achter zijn oren te duwen om vervolgens een kleine aanloop te nemen. Iets voor de ingang van de zaal liet hij zich enkel voort schuiven om zo tot stilstand te komen midden in de deur. "En dat is wat je noemt awesome." Een brede grijns verscheen op zijn gezicht terwijl hij maar weer een normale pose aannam. Het was een eigenschap die hij altijd wel heeft gehad, altijd zijn best doen om op de één of de andere manier de aandacht van vele leerlingen te trekken. En ja hij had nu eenmaal van die momenten dat hij het gewoon niet kon om serieus te blijven maar hij had ook zo van die serieuze momenten, maar dat was meestal enkel wanneer hij zich echt verveelde.


OOC; Een kort postje om erin te komen x3